آرزوی بچگی

سلام علیکممم

دوستان عزیز نماز روزه هاتون قبول باشد

این چند وقته که حضور کمتری داشتم دستم به جشن فارغ التحصیل بووود

بالاخره به آرزوی بچگیم رسیدم همیشه آرزو داشتم از این لباسا  فارغ تحصیلی با اون کلاه قشنگش بپوووشم فک میکردم هرکس که از این لباسا بپوشه  یا دکتره یا مهندس ولی  الان که خودم پوشیدم  نه دکترم و نه مهندس:))

اون روز واقعا از ته دل میخندیدم و بعد که عکساشو میدیدم ..دیدم که لبخندام از نوع واقعیه مثل بچگی نه الکی و مصنوعی!!

بالاخره به آرزوم رسیده بودم به خاطر پوشیدن اون لباسا!:)) 

(یه جوری صحبت کردم یه لحظه خودم احساس کردم مدرک دکترام رو از دانشگاه هاروارد گرفتم خخ)

فقط میخوام بگم که ما تو زندگیمون در سن های مختلف آرزوهای خیلی زیادی میکنیم...آرزو های کوچیک و بزرگ ...

فقط نامردیه بگیم من به هیچ کدوم از آرزو هام نرسیدم چون به خیلی هاش رسیدی و اصلا یادت رفته یا گذر زمان و بزرگ شدن باعث کمرنگ شدنش یا حتی فراموش شدنش شده

خدایا شکرت..