وای از این وابستگی!

سال اخر دانشگاه تو این فکر بودم اوه خدای من ..

اخه من چطوری از این همه ادم دل بکنم و برم چطوری قبول کنم کسایی که چهار سال باهاشون زندگی کردم  کلا دیگه نبینم!

روز آخر چقدر هر کی رو  میدیم بغل میکردم و گریه میکردیم با هم !

هی آخرین بار ها رو برای خودم ثبت میکردم..

جمله های مثل بهت عادت کرده بودم بهت وابسته شده بودم دلم تنگ میشه برات دختر ...

خلاصش که الان بگم چند وقت یه بار هم هیچکس سراغ بقیه رو نمیگیره..

ادمم چند بار سراغشون رو بگیره و ببینه بابا یه طرفس بیخیال میشه!!

کلا اینکه وابستگی بده ،عادت بده....اما وقتی یجوری شد که جدا شد آدم از هر چیزی که بهش عادت کرده ..واقعا تموم شدس..فراموشی را دیری نمیپاید!

دیگه وابستگی به مال و دنیا هم بدتر...

بله....